TƏVƏKKÜL GORUSLU – AĞDAMA İTHAF OLUNUR

(AĞDAMIN İŞĞALINA NÖVBƏTİ DƏFƏ İTHAF EDİRƏM!)

OLUBDU SÜVAR

Hönkürüb ağladıq ölü şəhəri,
Ağlaya-ağlaya ruhumuz öldü!
Hədiyyə eləmir heç kim zəfəri,
Çölümüz alovdu, içimiz küldü!

Heç millət bu qədər səbr eləməzdi,
Yaman dözümlüyük, yaman toxdağıq!
Özünə , yurduna cəbr eləməzdi,
Dözürük, dururuq, vallahi dağıq!

Bu həsrət, bu zillət dağlar yıxardı,
Biz isə dağları vəsf eləyirik.
Guya ki, dərəsi, çayı axardı,
Xəyalən laləsin kəşf eləyirik!

Yağı öz işində, edib yerlə bir,
Evlərdən qutarıb kövşən yandırır!
Bizim də səbrimiz olubdu kəpir,
Vurduqca, döydükcə kərən sındırır!

Yazmaqdan, deməkdən dilimiz qabar,
Nə bir oxuyan var, nə oyanan var.
“Lazıma” möhtacmış deyirlər vüqar,
O da ki, “Yetərə” olubdu süvar!

23.07.2019.

Müəllif: TƏVƏKKÜL GORUSLU MƏMMƏDOV

= = = =

BİR DAHA AĞDAM HAQQINDA

DAMĞALI ÖMÜR

(26 ildir ki, AĞDAMSIZIQ!)

Gəzdiyim təpələr mənə göz dağı
Kənardan baxıram, özgələr kimi.
Yurdumun köksündə düşmən ayağı,
Qisasdı dərdimin uzman həkimi.

Vətənin içində perik düşmüşük,
Qartalın yurduna bayquşlar qonub.
Taledən inciyib, bəxtdən küsmüşük,
İstəklər tükənib, arzular donub.

Bu nə biganəlik, bu necə dözüm,
Vətən qan ağlayır, hərə işində.
Demişəm, qurtarıb daha hər sözüm,
Vətən parçalanır düşmən dişində.

İl ilə calanır, gün də ki, günə,
Durmadan yaş gəlir yaşımın üstdə.
Qanunsuz,qərarsız düşdüm sürgünə,
Köçkünlük damğası qaşımın üstdə*

* alnimda.

Müəllif: MAYİL DOSTU

AĞDAM, AĞDAM, AĞDAM…

AĞDAM QƏM ÇAĞIM

(Bu gün Agdamimin talan günudu.)

Kəlbəcər dərd yerim, Agdam qəm cagim.
Yurd yeri boş qalan, aglar oylagim.
Düşmən əlindədi hələ torpagim 
Gözundən qan axir Şuşa bulagin.
Bu gün urəyimin yanan günüdü.
Bu gün Agdamimin talan günudu.

Bu gun səhidlərim uyuya bilmir.
Səsləyir bizləri, qeyrət, hünərə.
Bu gün səhidimin ruhu sevinmir.
Düşmən əlindədi hələ Agdərə.
Alin torpaqlari ey vətən oglu.
Təsəlli eyləyin biz şəhidlərə.

Bu gün Qarabagin solubdu, gülü.
Qubadli, Zəngilan gozəl Fizuli,
Bu gün qiz-gəlini gəzir yarali,
Sinəsi daglidi hələ Xocali.
Bu gün nahaq-haqqi danan günudu.
Bu gün torpagimin yaman günüdu.

Müəllif: ARZU MUZƏFFƏR QİZİ NURİ

= = = =

SƏNİ İTİRİRİK, AĞDAM… İTİRİRİK…

(Bu gün Ağdamin işğalından 26 il ötür. )

AÇIQ MƏKTUB

Eheyyy…övladlarım,
bu baharı da
mənsiz qarşıladınız.
Soyuq qəlblə soyuq qışı
yola saldığınız kimi.
Tədbirlərdə,bayram toplantılarında
məni yada saldınız
köhnə filimlərdə
kədərli kadrları
xatırladığınız kimi.
“İnşallah gələn bayramları…”
cümləsini işlətməkdən
diliniz niyə bağlamadı qübar.
Hər bayram yolunuzu
həsrətlə gözləməkdən
gözlərim yollarda qaldı,
sinəm tutdu qübar.
Qorxuram yaman,
zamanın sürətindən,
vaxtın üsyankar cürətindən,
bir gün unudulacağımdan,
Təbriz,İrəvan kimi
tariximizin qara səhifələrindən
boylanacağımdan.
Tələsin,nə qədər ki,qoynumda
sonuncu doğulan insan yaşayır,
məni döğma yurd kimi xatırlayır.
Vallah,sonra gec olacaq.
Bu torpağı döğulduğu vətən kimi
tanımayan insan
babalarının səhvini düzəltməyin
nə qeydinə qalacaq,
nə hayında olacaq.

23.07.2019.

Müəllif : ŞƏMSİYYƏ QARAMANLI

= = = =

RAHİM ÜÇOĞLANLI – DEYİRLƏR…

DEYİRLƏR BU YERDƏ BİR ŞƏHƏR OLUB
(Yer üzündən silinən Ağdamıma ürək ağrısı ilə)

Deyirlər bu yerdə bir şəhər olub,
Namusdan qeyrətdən qalası varmış..
Özü ağ olsada, bəxti qaraymış,
Başının min cürə bəlası varmış..

Hər gələn qonağa sürfə açarmış,
Adı çəkiləndə düşmən qaçarmış.
Bütün Qarabağa işıq saçarmış,
Eldar tək,Asif tək balası, varmış…

Qeyd:

(ardı var kövrəldim yaza bilmədim)

Müəlli: RAHİM UCOGLANLİ

= = = =

Dərdimiz bir ildə böyüdü

(Ağdamım…)

Dərdimiz bir ildə böyüdü,Allah,
Qocaldı dərdimin beli büküldü.
İnləyib can verir Ağdamım Allah,
Düşmən gülüşündən qəlbim söküldü.

Zərif bənövşəsi barıt qoxuyur,
Bulaqların gözü qan yaşla dolub.
Çölləri toplardan giksinib durur,
Çəməni,çiçəyi xiffətdən solub.

Bəzən xəyalımda əlimdə bayraq,
Gedirəm ot basmış yollarıyla mən.
Ağdamın dərdini hər gecə-gündüz,
Çəkməkdən düşübdür saçlarıma dən.

Müəllif: Refiqe Abbasova

= = = =